27 en 28 december.

Bijzondere kerstdagen dit jaar met de Corona-lockdown-maatregelen. Vorig jaar het huis nog vol met schoonmoeder, kinderen, aanhang en kleinkinderen. Maar dat mag dus niet meer. Ma is afgelopen jaar plotseling overleden op 94 jarige leeftijd. De kinderen hebben we afzonderlijk bezocht of ontvangen. Was eigenlijk ook heel mooi en gezellig want je hebt zo meer tijd voor elkaar. 

Daarom niet zoveel in de tent kunnen werken aan mijn Castellette-project. De beplating van de ventilatie zien ik op zolderkamer nu 3 keer in de Hammerrite gezet. Maar ook de versnellingsbak los gemaakt en van de donor-eend gehaald. Ging allemaal voorspoedig en goed.

Ik had 100 bakjes gekocht om de onderdelen in te sorteren. Op elk bakje zet ik waar het vandaan komt. Straks maar kijken welke bouten, moeren, ringen etc ik ga vervangen. En vandaag een kastje gemaakt waar de bakjes netjes in kunnen staan.

In tent heb ik last van condensatie. Het water stond vanmorgen in de bakjes maar daar heb ik met het kastje waarschijnlijk geen last meer van. Toch maar eens nadenken hoe ik een natuurlijke ventilatie in de tent kan aanbrengen.

De startmotor schoongemaakt en in de Hammerrite gezet. Alleen de isolatie van dikke elektriciteits kabel tussen het startrelais en de startmotor moet ik opnieuw aanbrengen. Dat doe ik met vulkaniserende isolatietape.

Toen ik de wielmoer van de vooras wilde losdraaien, realiseerde ik dat ik dit beter vòòr het demonteren van de versnellingsbak had kunnen doen. Want hoe moet ik nu de aandrijfas tegen houden? Uiteindelijk bood een eiken plankje, dat al 35 jaar in de schuur lag, uitkomst. Twee gaten erin geboord en daarna met 2 bouten aan de flens van de aandrijfas gemonteerd. Het andere einde van het plankje stak onder het chassis. Nu kon ik genoeg kracht zetten met de 32 dopsleutel en is die kant los.

Geeft een goed gevoel om een dergelijke oplossing te vinden. Wie weet wat er allemaal nog meer bedacht moet worden. Een uitdaging.