Snackbar

Maandag waren we in Schijndel en ben ik van daaruit met Sam, mijn kleinzoon van 4, naar Esbeek gereden. Dat vond hij wel interessant zo'n een opa die een auto bouwde. De Castellette van Jan vond hij gaaf en de achterbank was straks voor hem. Met de gekochte vier draagarmlagers en keerringen voor de achteras, weer tevreden terug naar huis.
Van de week verder de laatste onderdelen schoongemaakt en (3x keer) in de Hammerrite gezet.
Is een indrukwekkende verzameling van onderdelen op de zolder en garage geworden, die smeken om te worden gemonteerd. Ik heb ook veel zin in de volgende fase: het opbouwen van het onderstel.

Na lang twijfelen, ben ik toch begonnen om het glimmende gegalvaniseerde frame zwart te maken (bedankt voor de tip Vincent). Gisteren het frame ontvet en vandaag in de primer gezet.
Daarna nog 2 lagen zwart en het feest kan beginnen.

☃

Zaterdag de beide aandrijfassen schoongemaakt. Ik had het gevoel dat ik in een snackbar werkte. Wat een heerlijke groene, bruine en zwarte vetmassa zat achter de rubber ashoezen. Eerst grof met de vinger, dan de kwast met wasbenzine en tenslotte de 'finisching touch' met remmenreiniger.
Het resultaat is om gezien te worden.

De beide motorfietsen heb ik van de schuur in de tent gezet. Daarom kan ik het lange frame nu mooi in de verwarmde schuur verven. Als dit klaar is (3 lagen) dan verhuis ik alles weer en ga ik het onderstel in de tent opbouwen. Want als ik onderstel in de schuur zou opbouwen kan ik het er daarna  niet meer uitrijden. Dus dat wordt straks weer kamperen/werken in tent (met dit weer ☃)

Oh ja, vandaag ook nog de opnemer van de benzinetank nagekeken. Blijkt dat alleen de loper op het weerstanddraad iets was gecorrodeerd. Na schoonmaken en een schuurpapiertje, werkt hij weer prima. Weer bewijs van de prima donor-eend dus.